Biraz önce penceremin önündeki kedi sesleriyle uyandım, bir an aklıma Prens geldi. Ah prens niye gittin niye sen de terkettin beni... İki kedicik ve anneleri, acaba prensin annesi de mi o? Allah'ım kendimi çok kötü hissediyorum, yavrular nasıl da büyümüşler, prens gibi küçük değiller. Ben Prens'i almasaydım belki o da annesinin ve kardeşlerinin yanında olacaktı. Ama iki gün boyunca bekledim, annesi yoktu sürekli baktım ve dayanamayıp onu eve aldım. Evet çok küçüktü ben ona ne kadar iyi bakmaya çalışsam da anne sütüne ihtiyacı vardı ve öldü. Ben mi öldürdüm, benim yüzümden mi öldü? Vicdan azabı çekiyorum. Oysa ben onu çok sevmiştim, hastalandığında başından ayrılmadım, saatlerce sevdim onu belki sevgimi hissedip iyileşir diye. Prens çok üzgünüm çok, seni çok seviyorum ve çok özlüyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder