6 Aralık 2010 Pazartesi

Umut

     Gökyüzünün açık mavi ve bulutların her an dokunacakmışcasına yakın olduğu,kış mevsimin kendini göstermeye başladığı şehrin sokaklarında yürüyorum.Bir gece önce onun faceinde  sevgilisiye ulu orta yaptıkları cilveleşme yazılarının etkisindeyim hala.Dik durmaya çalışıyorum,o kaybetti diyorum içimden,herkese ispatlama derdindeyim sanki.Kursta daha fazla duramayıp atıyorum kendimi dışarı,yalnız gitmemeliyim,bir arkadaşımı davet ediyorum.Beni tanımaya çalışıyor o da ve kendi grubundan bahsedip beni de aralarına davet ediyor.Evet diyorum tanışmalıyım,belki benim onlarla eğlendiğimi artık mutlu olduğumu görür.Sonra dönüyorum ve kendime diyorum ki ''hala kendini ona ispatlamaya çalışıyorsun,hala o fazlasıyla umurunda'',olsun diyorum,yapmalıyım.Cuma günü gitara başlıyoruz aynı arkadaşlarla,cumartesileri dans günleriymiş ve diğer günler de dolu dolu geçiyor haliyle.Tamam diyorum tam benlik.Yeniden kendimi bulacağım ve kimbilir belki de aşık olacağım ortam.Hadi bakalım yelkenleri hazırla....

2 yorum:

  1. neden birisine kendini ispatlamaya çalışasın ki? siktir et gitsin, tekrarı yok hayatın unutma

    YanıtlaSil